Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

«Σχοινάκι»




Επιτέλους Το Σχολείο Τελείωσε. Η Μαμα Μου Ειπε Ότι Ο Μπαμπας Εχει Μια Εκπληξη Για Εμένα. Εφαγα Ολο Μου Το Φαγητο… Ειχαμε Εκεινο Το Πρασινο Περιεργο Πραγμα Που Μοιαζει Με Δεντρο… «Ντροπολο» Νομίζω Ότι Μου Το Είπε Η Μαμα… Δεν είναι Το Αγαπημενο Μου Φαγητο Αλλα Δεν Ηθελα Να Την Κανω Να Θυμωσει Και ΝΑ Μην Μου Δωσει Ο Μπαμπας Την Εκπληξη.
Η Μαμα Είναι Αυστηρή… Όταν Δεν Τρώω Το Φαγητό Μου, Μου Φωνάζει Και Μου Λέει Ότι Δεν Θα Μεγαλώσω Και Ούτε Θα Γίνω Όμορφη Σαν Και Εκείνη. Μια Φορά Με Έβαλε Να Φάω Το Ίδιο Φαγητό Και Το Βράδυ Επειδή Δεν Το Έφαγα Το Μεσημέρι.
…Τώρα Που Το Σκέπτομαι Το Ίδιο Μου Είχε Κάνει Και Με Τις Μπάμιες! Τότε Ήθελα Να Φάω Σοκολάτα Για Μεσημέρι.
Ο Μπαμπάς Δεν Είναι Σαν Την Μαμά. Μου Κάνει Τα Χατίρια… Πολλές Φορές Την Ακούω Να Του Λέει Ότι Με «Κακομαθαίνει»… Δεν Ξέρω Τι Σημαίνει Αυτό... Για Να Έχει Όμως Την Λέξη «Κακό» Και «Μαθαίνει» Σίγουρα Δεν θα Είναι Για Καλό.
Ο Μπαμπάς Την Πειράζει Την Λέει « Υπερβολική» Και Της Γελάει. Τι Αστείος Που Είναι όταν Κάνει Γκριματσούλες Την Ώρα Που Η Μαμά Του Μιλαει Σοβαρά, Όπως Η Δασκάλα Της Τρίτης στο Σχολείο, Η Κυρία Άννα (Είναι Λίγο Αλλήθωρη Και Χοντρούλα) Μου θυμίζει Την Τυράννια Στο « Αμπρα Καταμπρα»!
Το Απόγευμα Ήρθε Επιτέλους… Άκουσα Τον Ήχο Των Κλειδιών Στην Πόρτα… «Μπαμπαααααααακαααααα» Φώναξα! «Καλώς Την Πριγκίπισσα Μου» Είπε Ο Μπαμπάκας. «Σου Έχω Μια Έκπληξη Που Θα Σε Ξετρελάνει»… Συνέχισε… «Κλείσε Τα Μάτια Σου Και Άνοιξε Τα Χεράκια Σου»… «Μην Κλέβεις»… «Σε Βλέπω!!».
Η Καρδούλα Μου Πήγαινε Να Σπάσει… «Τι Να Μου Έχει Πάρει;»… Σκεπτόμουν… Και Τότε Μου Ακούμπησε Στα Χέρια Μου ένα Κουτί Και Μου Είπε : «Άνοιξε Τα Μάτια Σου»… Ένα Ροζ Κουτί Με Λευκό Φιόγκο Ήταν Πάνω Στα Χέρια Μου… Το Άνοιξα Όσο Πιο Γρήγορα Μπορούσα… Ήταν Ένα Σχοινάκι…» Ουαωωωωω»… Φώναξα… «Είναι Το Πιο Τέλειο Δώρο Του Κόσμου Σε Αγαπώ Πολύ Μπαμπάκα, Είσαι Ο Καλύτερος Μπαμπάς του Κόσμου, Φιλάκι;»… Έτσι του Είπα Και Του Έδωσα Ένα Μεγάλο Φιλί!
«Ξέρεις Να Κάνεις ;» Ρώτησε Ο Μπαμπάς! «Όχι» Του Είπα, «Θα Μου Δείξεις;»… «Φυσικά» Μου Είπε Γελώντας Και Πήρε Το Σχοινάκι Και Άρχισε Να Κάνει.
Ξαφνικά Η Μαμά Μπήκε Στην Κουζίνα Όπου Ήμασταν Με Τον Μπαμπά Και Τον Είδε Να Κάνει Σχοινάκι!
«Λέω Για Την Κόρη Σου, Αλλά Εσύ Δεν Πας Πίσω» Και Του Έριξε Την Ματιά Μαμάς… «Δεν Έχω Πει Όχι Παιχνίδια Μέσα Στην Κουζινα;… Θα Γίνει Καμία Ζημιά, Άσε Που Μπορεί Να Χτυπήσετε!». «Ωχ Βρε Αγάπη Πως Κάνεις Έτσι;» «Αφού Προσέχουμε» Απάντησε Εκείνος. «Δεν Θα Χαλάσουμε Τίποτα». Συνέχισε Και Πήρε Το Ροζ Σχοινάκι Έκπληξη Και Άρχισε Πάλι Να Κάνει. Ξαφνικά Έτσι Όπως Έκανε Το Ροζ Σχοινάκι Έκπληξη Πιάστηκε Στον Ανεμιστήρα Οροφής Και Άρχισε Να Το Γυρίζει. Ο Μπαμπάς Πήγε Για Να Το Ξεκρεμάσει. Αυτό Μπλέχτηκε Γύρω Από Το Κεφάλι Του!
Έκανε Κάτι Περίεργες Κινήσεις, Μια Έπιανε Τον Λαιμό Του, Μια Έπιανε Το Σχοινάκι… Μου Είπε Κάτι Που Έμοιαζε Με: «Ωναξε Την Α..α..α»… Δεν Κατάλαβα Τι Έλεγε... Είχε Πολύ Πλάκα, Έκανε Γκριματσούλες… Έφυγα Από Το Δωμάτιο Και Πήγα Να Φωνάξω Την Μαμά, Να Δει Και Εκείνη Την Παράσταση Του Μπαμπά!
«Θεέ Μου, Θεέ Μου, Θεέ Μου, Θεέ Μου, Θεέ Μου, Όχι, Όχι, Όχι, Όχι, Όχι, Όχι, Όχι, Όχι» Φώναξε Όταν Μπήκε Στη Κουζίνα. «Πρέπει Να Έκανε Ζημήτσα» Σκέφτηκα.
Ο Μπαμπάς Όμως Δεν Κουνιόταν… Είχε Βάψει Το Μουτράκι Του Μωβ Και Είχε Βγάλει Έξω Την Γλώσσα Του, Τα Μάτια Του Κοιτούσαν Προς Την Πόρτα… Είχε Βάψει Τα Νύχια Του Μωβ ( Μα Πότε πρόλαβε; )…Και Νομίζω Ότι Είχε Κάνει Και Πιπί Του Πάνω Του Από Τα Γέλια ( Και Εγώ Το Παθαίνω Όταν Ετοιμάζω Κάτι Πολύ Αστείο Και Γελάω Μόνη Μου)…Με Έβγαλαν Από Την Σκέψη Μου Οι Φωνές Της Μαμάς Που Κρατούσε Τον Μπαμπά Από Τα Πόδια… «Γιατί Έπρεπε Να Τον Στερεώσεις Τόσο Καλά Αγάπη Μου; Γιατί;»… Έτσι Είπε!… Αλήθεια!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου