... Ex somniis re vicissimque ...

Ενα Μελισσι Οι Σκεψεις Μου. Βουητο Ασταματητο. Γλυκια Σαν Μελι, Οδυνηρη Σαν Το Κεντρισμα Των Μελισσων Η Θυμηση Σου, Μια Παραφωνη Συνχορδια, Ενας Ρυθμος Που Με Νανουριζει Και Με Βυθιζει Στους Πιο Γλυκα Μοιραιους Υπνους Που Θα Μπορούσε Να Χαρισει Η Νυχτα. Κλαιω, Κλαιω Στα Ονειρα Μου, Κλαιω Και Οι Λυγμοι Σταματουν Απο Το Πρωτο Φως Της Μερας Που Σαν Ξυραφι Σχιζει Το Πεπλο Της Προηγουμενης Νυχτας. Μαζι Της Σχιστηκε Και Η Μορφη Που Με Ειχε Στοιχειωσει Και Σαν Δωρο Μου Αφησε Τα Βρεγμενα Με Αιμα Απο Το Κλαμα Μαξιλαρια Μου.